Flècho-d'aigo
Sagittaria sagittifolia
Alismataceae
Noms en français : Sagittaire, Flèche-d'eau.
Descripcioun :La flècho-d'aigo es uno planto proun raro au nostre au contro de l'uba de l'Éuropo. Trachis dins quàuqui relarg bagna de Prouvènço dóu couchant. Es uno planto eisado de recounèisse emé si fueio en flècho ; soun li fueio dins l'èr. Fai peréu de fueio longo en riban que pousson dins l'aigo (fueio primàri). Li flour soun poulideto, femello en bas e masclo en aut de l'enflourejado.
Usanço :Lou rizoumo èi manjadis (crus o cue), s'acampo à l'autouno (mai pas encò nostre que n'i'a gaire !). Dins d'ùni païs s'en fai de galeto emé la feculo. Lis indian d'Americo quichavon li rizoumo fres emé d'aigo e piéi criblavon tout acò pèr leva li fibro.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60(150) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sagittaria
Famiho : Alismataceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Sagittaria sagittifolia L., 1753
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )